October 26, 2012 by

 ទស្សនៈអត្ថបទ_ ២៦ តុលា ២០១២ 

ចិត្ដមនុស្ស

ប្រសិន បើយើងបាន ពិចារណាបន្ដិច នោះយើងនិង បានឃើញថា ក្នុងចិត្ដ មនុស្សម្នាក់ៗ មានបល្ល័ង្គមួយ សំរាប់ព្រះ ដែលចិត្ដ នៃមនុស្សម្នាក់ៗ បានយល់ព្រម អភិសេក លើកតាំងឡើង ជាព្រះ ជាទី សក្ការៈបូជ្ជា។ ចិត្ដនៃមនុស្សម្នាក់ៗ មានសិទ្ធ ទូលំទូលាយ ក្នុងការ ជ្រើសតាំងនេះ ឬមួយ តាំងខ្លួនឯង (ពួកទម្មិល ឬអទេពនិយម Atheism គឺពួកអ្នក ឥតទទួល ជឿថា មានព្រះទេ ដូច្នោះហើយ បានគេ លើកជាព្រះ) ឬមួយ ព្រះណា មួយ ជាទីគាប់ចិត្ដ របស់ខ្លួន មនុស្សខ្លះ គេរើសយក ព្រះពុទ្ធទៅ ខ្លះទៀត ក៏យក ព្រះអាឡា ទៅ អ្នកខ្លះទៀត ក៏រើសយក មាតាបិតាខ្លួនទៅ អ្នកខ្លះទៀត ក៏បាន ផ្លាស់ប្តូរ យក ព្រះយេស៊ូវគ្រិស្ទ វិញទៅ ឬព្រះណា ដទៃទៀត ដោយចិត្ដ យល់ព្រម ទោះតាមជំនឿ តៗគ្នា ក្ដី ឬក៏តាមការ ពិចារណា យល់ថាជា ការត្រឹមត្រូវក្ដី គឺមិនមែន ដោយ ការបង្ខំ ពីអ្នកណា ម្នាក់នោះទេ។  គ្មានអ្នកណា អាចយក ឈ្នះចិត្ត ដោយសារ សង្គ្រាម បានទេ។ ឧទាហរណ៍ កាលពីជំនាន់ បដិវត្ដ ខ្មែរក្រហម ទោះតែ ខ្មែរក្រហម បង្ខំឪយ ពុទ្ធសនិកជន វាយបំបែក រូបបដិមាករណ៍ ហើយឧយ សែងយក ទៅធ្វើទំនប់ ឬផ្លូវថ្នល់ ដើរជាន់កី្ដ ក៏ព្រះពុទ្ធ សាសនា បានចាក់ គ្រឹះ រឹងមាំ ក្នុងចិត្ដ របស់ពុទ្ធសនិកជន គឺចិត្ដនៅតែ គោរពព្រះពុទ្ធ ដដែល មិនចុះចាញ់ឡើយ ថ្វីត្បីតតែខាង ក្រៅមើលឃើញ ដូចជាចុះចាញ់។ ចំណែកឯ គ្រិស្ទាន គេក៏ នៅ តែអាច ថា្វយបង្គំព្រះក្នុងចិត្ដគេ បានគ្រប់ទីកន្លែង និង ពេលវេលាដែរ។ បល្ល័ង្គចិត្ដនេះ បានត្រូវ ការពារ យ៉ាងរឹងមាំណាស់ មិនមាន អ្នកដទៃណា អាចមក ធ្វើរដ្ឋប្រហារ ដោយ បង្ខំ បានឡើយ លើកលែង តែចិត្ដ បាន យល់ព្រម ជាមុនសិន ប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះ ចិត្ដមាន តួនាទី យ៉ាងសំខាន់ ក្នុងបុគ្គលមា្នក់ៗ បានជាខ្មែរ មានពាក្យស្លោក មួយពោលថា "គ្មានអ្វីធំជាងចិត្ដទេ" និង ពាក្យមួយទៀតដែល "ចាញ់អ្វី ក៏ចាញ់ចុះ កុំអោយតែ ចាញ់ចិត្ដ" គឹសូម្បី តែព្រះ ដែលគេបាន លើកតាំងឡើង ជាទីសការៈ បូជ្ជា ហើយក៏ដោយ ក៏ស្រេច នៅលើចិត្ដ ដដែល ចិត្ដស្ដាប់បង្គាប់ ឬក៏អត់ ក៏ស្រេច នៅលើ ចិត្ដ ដដែល ជួនកាលព្រះបាន គង់លើ បល្ល័ង្គចិត្ដមែន តែគេមិនសា្គប់បង្គាប់ ក៏ស្រេចនៅលើចិត្ដ។ ចិត្តនោះទៀត ក៏អាចផ្លាស់ផ្តូរ ព្រះរបស់ខ្លួន នៅពេលណា ក៏បានដែរ។

នៅក្នុងចិត្ត មនុស្សនោះ ទៀតសោត ក៏ពោរពេញដោយ គ្រប់ទាំងការ និងសេចកី្ត គឺសេចកី្ដស្រឡាញ់ មេត្រី និងស្អប់ ច្រណែន និន្ទាឈ្នានិស, ការល្អ និងអាក្រក់, កាចសាហាវ កំហឹង និងស្លូតបូត អត់ធ្មត់, ផ្អែមល្ហែម និងល្វីង ជូរចត់, កំណាញ់ លោភលន់និងសប្បុរស, អំនួនក្អេងក្អាងនិងខ្មាស់អៀន,  ពុតមាយារ និងស្មោះត្រង់, គំនុំ សងសឹក និងអត់ទោសផង និងមានច្រើនទៀតរាប់មិនអស់ ផង.....

ចិត្ដនោះក៏ធំ ហើយជ្រៅវាស់ពុំបាន ហើយស្មានមិនដល់ ចិត្ដនោះក៏រឹងលើសថ្មដានានា តែក៏ប្រែ ក្រឡាស់ ទៅជាទន់ជាងសំឡី តែមួយ ពព្រិចភ្នែក ក៏បានដែរ។ ចិត្ដអើយ ចិត្តឯងជាអ្វី? ចិត្ដឯង មានសេរី និងអំណាច គ្រប់បែបយ៉ាង ដរាបណាជីវិតអ្នកនៅរស់ អ្នកអាច កាត់ទោសគេ អ្នកដទៃ តាមការយល់ របស់អ្នក ហើយក៏អាចកាត់ទោស ខ្លួនឯងផងដែរ អ្នកអាចសម្លាប់ គេអ្នកដទៃ ក៏អាចសម្លាប់ ខ្លួនឯងបានផង។ ព្រះតេជគុណ ចិត្ដអើយ ព្រះតេជគុណ ធំណាស់ ហើយក៏មាន អំណាចផង ក្នុងការជ្រើសរើស និងការសម្រេច លើសកម្មភាព នានា តែចិត្ដអើយ ចិត្ដឯងកុំភ្លេចថា ចិត្តឯង គ្មានអំណាច សូម្បីតែ តូចណាមួយ ទៅលើលិទ្ធផល ដែលបានពីការបញ្ជា របស់អ្នក នោះឡើយ អ្នកបាន ត្រឹមតែ ប៉ាន់ស្មាន ពីលិទ្ធផល នឹងត្រូវទទួល ប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះអ្នក ត្រូវតែប្រយ័ត្ន អោយមែនដែរ។ តើអ្នកដឹងទេ ថាអ្នកមានតួនាទីសំខាន់ ដូចជាអ្នក បើកបរ រថយន្ដដែរ ព្រោះជីវិត លើរថយន្ដ ទាំងអស់បាន ផ្ញើរនៅលើ អ្នកហើយ គឺសូម្បីតែវាសនា នៃព្រលឹងរបស់អ្នក ក៏ផ្ញើរនៅ លើអ្នកដែរ។ តើអ្នកដែល បានគិតអាណិត ដល់ព្រលឹង របស់អ្នកដែរ ឬទេ? តើចិត្ដឯង ដឹងថា ព្រលឹងអ្នក នឹងធ្លាក់ ទៅ ទីណាឬទេ? ក្រោយពីអស់ ជីវិតនេះទៅ? ចិត្ដអើយ អ្នក ជាអ្នកទទួល ខុសត្រូវទាំងស្រុងលើ ជិវិត និងព្រលឹងរបស់អ្នក តើចិត្ដឯង មានដែលបាន ស្រម័យឃើញ ក្ដារម្ឈូសទេ? តើអ្នក មាននឹកដល់ បឹងភ្លើងដែលឆេះ ដ៏ក្ដៅ នៅឋានប្រែត ដ៏អស់ កល្បឬទេ?  ចិត្ដអើយកុំខែងពេក អោយក្រែង ដល់ថ្ងៃស្អែកផង ក្រែងខុសបំណងកែពុំបាន។

តើព្រះណាមួយ ដែលអ្នកបាន ជ្រើសតាំងឡើង? តើអ្នកដឹងថា ព្រះនោះ មានអំណាច ចេស្ដា អាចជួយ សង្រ្គោះព្រសឹង អ្នកបានឬទេ? តើអ្នកដឹងថា ទ្រង់គង់នៅ ទីណាទេ ឥឡូវនេះ? នៅឯព្រះវិហារ? ឬនៅផ្ទះ? ឬនៅជាប់ជាមួយអ្នក? ឬនៅក្នុងខ្លួនអ្នក ហើយអ្នកជាអ្នក រក្សាទ្រង់មែនទេ? អ្នកជាអ្នក ដឹកនាំជីវិតអ្នក? ឬមួយក៏ព្រះ?

ជីវិតនៃព្រលឹង របស់អ្នកគឹ អាស្រ័យ ទៅលើ ព្រះមួយអង្គ ដែលចិត្ដឯង បានទទួល ជ្រើសតាំងឡើង ជាព្រះ ប្រសិនបើ ទ្រង់ជាព្រះដ៏ពិតមែន ជាព្រះដ៏គង់នៅ តាំងពីអស់កល្ប តាំងពីមុនអ្នក រើសតាំង ឡើងម្លេះ មុនកំណើតអ្នកផង ព្រោះទ្រង់បាន បង្កើតអ្នកមក ដូច្នេះចិត្ដឯងត្រូវតែ បន្ទាបខ្លួន ចុះចូល និងថ្វាយបង្គំ ទ្រង់ផង នោះទ្រង់នឹង សង្រ្គោះព្រលឹង អ្នកអោយរួច ពីបឹងភ្លើងបាន។ ដូច្នេះទីបំផុត គឺចិត្ត ឯង នេះហើយ ដែលជាអ្នក ទទួលខុសត្រូវ គិតពិចារណា ហើយ សម្រេច រើសយកព្រះណា មួយជាព្រះដ៏ពីត ដែលមាន ឬទ្ធចេស្ដា អាចជួយសង្រ្គោះ ព្រលឹងបាន ពុំនោះទេ នឹងត្រូវសម្រក់ ទឹកភ្នែក អស់កល្បជានិច្ច មិនខាន ឡើយ តែនៅមិនទាន់ ហួសពេល នៅឡើយទេ ចូរពិចារណា អោយបាន ច្បាស់លាស់ផង។

Posted in: ជាភាសាខ្មែរ ​( In Khmer), Theology
Like
2 Liked
and  like this
Share